Sprężone powietrze jest powszechnie wykorzystywane w wielu gałęziach przemysłu, takich jak produkcja, medycyna, elektronika i spożywcza. Jego jakość ma kluczowe znaczenie dla efektywności procesów produkcyjnych i jakości finalnych produktów. Klasy czystości sprężonego powietrza określają poziom zanieczyszczeń, takich jak cząstki stałe, woda i olej, które mogą wpływać na działanie urządzeń i jakość wytwarzanych produktów. Normy ISO 8573-1 regulują klasy czystości, umożliwiając precyzyjne określenie wymagań dla różnych zastosowań. Filtry do uzdatnianie sprężonego powietrza są dostępne w ofercie firmy Spirum. Przyjrzyjmy się temu bliżej.
Cząstki stałe
Cząstki stałe w sprężonym powietrzu mogą pochodzić z różnych źródeł, takich jak powietrze atmosferyczne, korozja wewnętrzna systemu czy materiały zużywające się w procesie sprężania. Klasy czystości dla cząstek stałych określają maksymalną dopuszczalną ilość i rozmiar cząstek w jednostce objętości powietrza. Na przykład klasa 1.1.1 ISO 8573-1 oznacza, że w jednym metrze sześciennym powietrza nie może być więcej niż 100 cząstek o rozmiarze większym niż 0,1 mikrometra, 1 cząstki większej niż 0,5 mikrometra i brak cząstek większych niż 1 mikrometr.
Wilgotność
Wilgotność w sprężonym powietrzu jest mierzona jako punkt rosy, który wskazuje temperaturę, przy której para wodna zaczyna kondensować. Obecność wody może prowadzić do korozji sprzętu, zmniejszenia efektywności procesów i zanieczyszczenia produktów końcowych. Normy ISO 8573-1 określają różne klasy czystości dla wilgotności, z punktami rosy od -70°C (klasa 1) do +10°C (klasa 6).
Zawartość oleju
Olej w sprężonym powietrzu może pochodzić z kompresorów, wtrysków smarujących lub nawet z samego powietrza atmosferycznego. Zanieczyszczenia olejowe mogą powodować poważne problemy, takie jak uszkodzenia sprzętu, zanieczyszczenia produktów końcowych i zwiększenie kosztów konserwacji. Klasy czystości według ISO 8573-1 określają maksymalną dopuszczalną ilość oleju w sprężonym powietrzu, mierzoną w miligramach na metr sześcienny.
